Kamil Bałuk: „Het werk van een journalist draait om vertrouwen en contact met mensen”

– Het werk van een journalist draait om vertrouwen en contact met mensen – zo legt Kamil Bałuk uit tijdens een kleinschalige auteursmiddag bij de Poolse Bibliotheek in Amsterdam, op zondag 14 juli 2019. De journalist vertelt onderhoudend over zijn debuut (het boek „Alle kinderen van Louis”, Uitgeverij De Geus, 2018), zijn nieuwe boek getiteld „Wodecki. Tak mi wyszło” (Poolse Uitgeverij Agora, 2018), waarvan hij een medeauteur is, en ook over zijn toekomstplannen.

Kamil studeerde af in de richtingen sociologie, neerlandistiek en journalistiek aan de Universiteit van Wrocław en aan de Poolse School van Reportage (Polska Szkoła Reportażu). Hij publiceerde reportages in “Duży Format” (“Groot Formaat”, de reporters magazine van Poolse “Gazeta Wyborcza”), het tijdschrift “Przekrój” en de boeken “Grzech jest kobietą” (“Zonde is een vrouw”) en “Tutaj drzwi trzeba otwierać powoli” (“Hier open je de deuren voorzichtig”). Zijn teksten zijn meerdere keren genomineerd voor de Teresa Torańska Newsweek Prijs in de categorie “Jong Talent”. Hij is de laureaat van de vijfde editie van het Ryszard Kapuściński Studiebeurs Concours voor het project van een reeks reportages over hedendaags Nederland.

Het debuut „Alle kinderen van Louis” is de vrucht van ruim twee jaar van het journalistieke onderzoek, het verzamelen van materialen met gebruik van mediabronnen (pers, televisie, internet), en de contacten en interviews met donorkinderen en donors zelf. Het boek geeft een fascinerend beeld van de spermabankengeschiedenis in Nederland en de gevolgen van spermadonaties voor de traditionele interpretatie van het begrip ”gezin”. Kamil vertelt gevat over zijn onderzoekstocht, de invloed van media op menselijke reacties, over Asperger syndroom en onderlinge relaties tussen talrijke broers en zussen. Over het begin van zijn werk, toen hij een bericht schreef naar een van de eerste Halfjes, Henrik, met een gespreksverzoek; toen het stil werd en hij alle hoop kwijt was. En vervolgens de reactie van Henrik: „Dit is het langste bericht ooit dat ik van iemand op Facebook kreeg”. Of het moment toen hij, al na het verschijnen van het boek, tijdens een auteursavond in Amsterdam in 2017, omringd werd door de kinderen van dokter Jan Karbaat, en toegesproken met enigmatische mededeling: “Jij weet wie wij zijn, toch?”.

Het volgende project is medeauteurschap van het tweedelige boek onder de titel „Wodecki. Tak mi wyszło”, verschenen in 2018 in Polen. In het eerste deel wordt Zbigniew Wodecki „herontdekt” door Kamil, in het tweede deel volgt een ruim en openhartig interview met musicus door Wacław Krupiński. Het uitgangspunt was voor Kamil een come back van een debuutalbum van Wodecki uit de jaren 70, opnieuw opgenomen in 2013 in samenwerking met Mitch&Mitch Orchestra and Choir. Wodecki was een musicus met twee gezichten: klassiek geschoolde violist en een charmante entertainer bekend van de populaire tv programma’s. Hij leefde in een land waar, zoals Kamil heeft opgemerkt, “elke decade een andere geschiedenis en een andere realiteit kende” – ook de andere realiteit van show business.

En de schrijf- en journalistieke toekomstplannen? Op de vraag van de sympathieke gastvrouw en -heer antwoordt de auteur dat het werk met mensen waarschijnlijk zijn grootste passie is, hoewel het tegelijk ook misschien een van de lastigste elementen vormt van het journalistieke vak. De persoonlijke interviews zijn vaak moeilijk schrijf-technisch te bewerken en gevoelig wat betreft de autorisatie. Momenteel werkt Kamil aan zijn project: een reeks reportages over Nederland van nu. Hij verblijft in Amsterdam als “writer-in-residence” op uitnodiging van het Letterenfonds.

Anna Rosłoń